Zespół pałacowo-parkowy w Łękawie
W XIX stuleciu dobra łękawskie składały się z dwóch folwarków Łękawa i Wólka Łękawska, zajmując powierzchnię 2105 mórg w tym 1050 mórg ziemi ornej. W 1880 r. należały do Elżbiety Zamarajew. W 1908 r. majątek kupił Czesław Gomowski, a w 1910 r. ich właścicielką stała się Maria Goworowska.
W 1912 r. Wólka Łękawska została wydzielona z hipoteki. Folwark Łękawa o powierzchni 839 mórg kupiła Bronisława Hojnowska. Jeszcze w tym samym roku majątek przeszedł w ręce Leopolda Kronenberga, a w 1913 r. właścicielem stał się Maciej Przedpełski. Po jego śmierci w 1914 r. Łękawa przypadła jego sukcesorom: Józefowi, Zygmuntowi i Czesławowi Przedpełskim.
W samej Łękawie stoi piętrowy, nieco pudełkowaty pałac mieszczący dziś Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy. Dobra łękawskie należały w XVIII stuleciu do hrabiostwa Ostrowskich, którzy wznieśli pałac i założyli park w jego otoczeniu. Pałac o rzucie zbliżonym do kwadratu zlokalizowany jest w centralnej części parku. W latach 20. XX w. Józef Przedpełski przekazał go harcerzom z Zagłębia Dąbrowskiego. Dar ten nie był przypadkowy, gdyż Józef Przedpełski mieszkał w Sosnowcu, pracował tam jako inżynier górnictwa i aktywnie działał w tamtejszych strukturach ZHP Harcerze wykorzystywali go na różne zloty, obozy, kursy.
Podczas okupacji majątek przejęli Niemcy, a w pałacu powstał posterunek straży granicznej. W 1945 r. w ramach reformy rolnej majątek przeszedł w ręce Skarbu Państwa, natomiast łękawski pałac (wraz z otaczającym go parkiem) stał się siedzibą Państwowego Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego, który istnieje tu do dzisiaj.
